Een maand in Calvi
Door: ed en heleen
Blijf op de hoogte en volg Heleen en ed
29 Juni 2011 | Nederland, Lamswaarde
Hallo allemaal,
Hier eindelijk een teken van leven. Precies een maand na onze vertrekdatum. Het afscheidsfeest was enorm gezellig en we waren blij verrast met alle lieve woorden, kaarten, sketsjes, originele kado's, bijdrages etz. De "hollandse produkten" hebben het niet lang overleefd. Die zijn inmiddels allemaal verorberd!
De heenreis ( 29 mei) is zwaar verlopen. We wilden de avond voor vertrek om 20.00 naar bed en tussen 0.00 - 01.00 uur uiterlijk vertrekken. Dit liep al uit. Om 21.00 zaten we nog bij de buurtjes om de laatste dingen door te nemen en afscheid te nemen. Daarna nog snel even de auto inladen, slapen en 0.00 uur weer opstaan. Toen nog de allerlaatste dingen inladen, wat natuurlijk weer veel te veel was en eigenlijk niet in de auto paste. Na veel passen en meten en bij Heleen voor haar stoel de kattenbak van Bo en Bo zelf tussen onze hoofdsteunen in zijn we uiteindelijk om 02.00 uur gaan rijden. Uiteraard veel te weinig geslapen waardoor we onderweg een aantal keren hebben moeten stoppen om even de ogen te kunnen sluiten.
Na de vermoeiende rit, zijn we hier in Calvi aangekomen waar we werden opgewacht door de filmploeg van "ik vertrek", de eigenaresse en de makelaar. De eigenaresse had voor een heerlijke pizza, vers fruit en een inmens grote fles wijn van 3 liter gezorgd. Maar voor we hieraan konden beginnen kwam er eerst een stortvloed van papieren van de makelaar over ons heen wat eerst getekend moest worden. Waarom? Dat weet niemand.
De filmploeg was ook zeer verbaasd dat dat eerst moest gebeuren zonder dat we even op adem konden komen en ons nieuwe stek even konden bekijken.
Maar goed, de pizza was heerlijk.
De filmploeg, die zeer onder de indruk was van onze lokatie, is hier tot vrijdag gebleven en hebben ons de gehele tijd gevolgd tijdens ons kluswerk hier maar ook tijdens ons bezoek aan de gemeente en het ontvangst bij de burgemeester.
De inschrijving bij de gemeente is nog steeds niet rond, we hebben nog steeds geen vergunning, het enige wat nu rond is, is dat ik resident ben, dus officieel ingeschreven bij de gemeente. Heleen is eigenlijk op vakantie of anders gezegd illegaal.
Morgen gaan we wederom naar de gemeente om te zien hoever het met onze vergunning staat. Ook de auto heeft nog geen italiaans kenteken, ook dat is een gebed zonder eind; het zogezegde van het kastje naar de muur politiek.
Nadat de filmploeg op vrijdag was vertrokken konden we eindelijk aan de gang gaan met verven. Dat eerste weekend waren we best ver gevorderd,we konden eindelijk doorwerken. De maandag erna zijn Bas en Kitty in Rome aangekomen om te helpen klussen. Dat zette pas zoden aan de dijk. Nu ging het lekker. Bas vertrok na een week en Anke kwam toen aan. Met al deze hulp zijn we een heel eind opgeschoten!
Wat leuk was, was de dat filmploeg op de donderdag voor vertrek het idee opperde om het zwembad leeg te pompen,echter, een zwembad kon je het niet noemen, meer een grote vijver. Het zat vol rare insecten, brulkikkers en vele kikkervissen.
We hadden er slangen in gelegd en aangezogen zodat het water weg kon stromen. Het was vrij ver leeg geraakt, het laatste stuk heb ik samen met Bas gedaan.
Helemaal leeg, was er een grote groene massa wat overbleef, wat we verder met een emmer en een blik van een stoffer en blik hebben staan leegscheppen. Daarna hebben we eerst de hogedrukreiniger erin gezet, dat had redelijk resultaat maar bij lange na niet genoeg. Toen zijn we met een of andere chemische troep en een schuursponsje gaan poetsen. Op het eerste oog, leek het goed schoon.
Daarna kwamen de mannen van het zwembad om hem nog grondiger te reinigen, met nog heftiger spul.
Nou het resultaat mocht er zijn, terwijl wij dachten dat hij al schoon was.
Daarna kon het vullen beginnen.. Niet even vullen, het heeft uiteindelijk 14 dagen geduurd. Dit komt omdat we het via onze natuurlijke waterbron hebben gevuld. Maar doordat we van de 4 weken dat we nu hier zijn, maar anderhalve week echt water uit de kraan hebben gehad, ging het vullen van het zwembad daardoor ook minder snel.
De stad zit soms dagen achtereen zonder water, er is een groot probleem met de pompen (ergens in het dal) wat het gemeentewater moet oppompen. Nu hadden we net 2 1/2 dag water uit de kraan en vanavond is de druk er wederom weer af. Gelukkig hebben wij normaliter onze eigen watervoorraad zodat de gasten gewoon kunnen douchen ed., maar deze voorraad hadden we de afgelopen dagen nodig om ons zwembad te vullen. Sinds zaterdag is het zwembad vol en zijn nu ook onze nood voorraad watertanks weer gevuld.
Nu nog een loodgieter die op zich laat wachten, zodat onze cv installatie gerepareert kan worden. Die komt nu, volgens zeggen, morgenmiddag.
Dan zijn zo`n beetje alle problemen opgelost.
Wat ook een probleem was, was ons internet. Bij aankomst zouden wij internet hebben, maar ....
Het telecom bedrijf vertelde elke keer weer dat de modem opgestuurd zou worden, uiteindelijk bleek dat ze dat in zijn geheel niet konden verzorgen, dit heeft 3 weken geduurd. Toen via via een mannetje opgetrommeld die via de sateliet een straalverbinding kon maken. Deze man kwam `s morgens kijken en s avonds om 18.00 hadden wij internet. Fluitje van een cent dus. Hadden we dat eerder geweten, dan.....
Nu zijn reeds 5 kamers zo goed als klaar, nog de laatste dingetje decoreren en de gordijnen ophangen.
De bibliotheek is vandaag gereed gekomen, en de tuin is ook al redelijk op orde. Als het goed is komt er zaterdag een mannetje langs om het gras in de olijfgaard te maaien met een tractor, dan gaat het er gelijk een stuk beter uitzien, nu is het eertse aanzicht 1 grote woesternij van brandnetels en bramen.
Dus zoals jullie kunnen lezen, wij vervelen ons niet en ook leuk om te vertellen is dat het hier continu 30- 34 graden is. Niet slecht dus.
Onze woonkamer begint nu ook meer op ene huiskamer te lijken ipv een opslagloods. De 46 kuub spullen hebben inmiddels een plekje gekregen in en om het huis, verdeeld over alle verstrekken.
Ons werk: ik denk nog vaak aan mijn collega's en het is nog steeds heel erg wennen dat ik niet gewoon op vakantie ben, maar nu de eigenaar van een countryhouse. ik heb nog steeds het idee dat ik straks weer in de auto stap en weer terug moet naar nederland om te gaan werken....
Cari saluti / lieve groetjes
Heleen en Ed
Hier eindelijk een teken van leven. Precies een maand na onze vertrekdatum. Het afscheidsfeest was enorm gezellig en we waren blij verrast met alle lieve woorden, kaarten, sketsjes, originele kado's, bijdrages etz. De "hollandse produkten" hebben het niet lang overleefd. Die zijn inmiddels allemaal verorberd!
De heenreis ( 29 mei) is zwaar verlopen. We wilden de avond voor vertrek om 20.00 naar bed en tussen 0.00 - 01.00 uur uiterlijk vertrekken. Dit liep al uit. Om 21.00 zaten we nog bij de buurtjes om de laatste dingen door te nemen en afscheid te nemen. Daarna nog snel even de auto inladen, slapen en 0.00 uur weer opstaan. Toen nog de allerlaatste dingen inladen, wat natuurlijk weer veel te veel was en eigenlijk niet in de auto paste. Na veel passen en meten en bij Heleen voor haar stoel de kattenbak van Bo en Bo zelf tussen onze hoofdsteunen in zijn we uiteindelijk om 02.00 uur gaan rijden. Uiteraard veel te weinig geslapen waardoor we onderweg een aantal keren hebben moeten stoppen om even de ogen te kunnen sluiten.
Na de vermoeiende rit, zijn we hier in Calvi aangekomen waar we werden opgewacht door de filmploeg van "ik vertrek", de eigenaresse en de makelaar. De eigenaresse had voor een heerlijke pizza, vers fruit en een inmens grote fles wijn van 3 liter gezorgd. Maar voor we hieraan konden beginnen kwam er eerst een stortvloed van papieren van de makelaar over ons heen wat eerst getekend moest worden. Waarom? Dat weet niemand.
De filmploeg was ook zeer verbaasd dat dat eerst moest gebeuren zonder dat we even op adem konden komen en ons nieuwe stek even konden bekijken.
Maar goed, de pizza was heerlijk.
De filmploeg, die zeer onder de indruk was van onze lokatie, is hier tot vrijdag gebleven en hebben ons de gehele tijd gevolgd tijdens ons kluswerk hier maar ook tijdens ons bezoek aan de gemeente en het ontvangst bij de burgemeester.
De inschrijving bij de gemeente is nog steeds niet rond, we hebben nog steeds geen vergunning, het enige wat nu rond is, is dat ik resident ben, dus officieel ingeschreven bij de gemeente. Heleen is eigenlijk op vakantie of anders gezegd illegaal.
Morgen gaan we wederom naar de gemeente om te zien hoever het met onze vergunning staat. Ook de auto heeft nog geen italiaans kenteken, ook dat is een gebed zonder eind; het zogezegde van het kastje naar de muur politiek.
Nadat de filmploeg op vrijdag was vertrokken konden we eindelijk aan de gang gaan met verven. Dat eerste weekend waren we best ver gevorderd,we konden eindelijk doorwerken. De maandag erna zijn Bas en Kitty in Rome aangekomen om te helpen klussen. Dat zette pas zoden aan de dijk. Nu ging het lekker. Bas vertrok na een week en Anke kwam toen aan. Met al deze hulp zijn we een heel eind opgeschoten!
Wat leuk was, was de dat filmploeg op de donderdag voor vertrek het idee opperde om het zwembad leeg te pompen,echter, een zwembad kon je het niet noemen, meer een grote vijver. Het zat vol rare insecten, brulkikkers en vele kikkervissen.
We hadden er slangen in gelegd en aangezogen zodat het water weg kon stromen. Het was vrij ver leeg geraakt, het laatste stuk heb ik samen met Bas gedaan.
Helemaal leeg, was er een grote groene massa wat overbleef, wat we verder met een emmer en een blik van een stoffer en blik hebben staan leegscheppen. Daarna hebben we eerst de hogedrukreiniger erin gezet, dat had redelijk resultaat maar bij lange na niet genoeg. Toen zijn we met een of andere chemische troep en een schuursponsje gaan poetsen. Op het eerste oog, leek het goed schoon.
Daarna kwamen de mannen van het zwembad om hem nog grondiger te reinigen, met nog heftiger spul.
Nou het resultaat mocht er zijn, terwijl wij dachten dat hij al schoon was.
Daarna kon het vullen beginnen.. Niet even vullen, het heeft uiteindelijk 14 dagen geduurd. Dit komt omdat we het via onze natuurlijke waterbron hebben gevuld. Maar doordat we van de 4 weken dat we nu hier zijn, maar anderhalve week echt water uit de kraan hebben gehad, ging het vullen van het zwembad daardoor ook minder snel.
De stad zit soms dagen achtereen zonder water, er is een groot probleem met de pompen (ergens in het dal) wat het gemeentewater moet oppompen. Nu hadden we net 2 1/2 dag water uit de kraan en vanavond is de druk er wederom weer af. Gelukkig hebben wij normaliter onze eigen watervoorraad zodat de gasten gewoon kunnen douchen ed., maar deze voorraad hadden we de afgelopen dagen nodig om ons zwembad te vullen. Sinds zaterdag is het zwembad vol en zijn nu ook onze nood voorraad watertanks weer gevuld.
Nu nog een loodgieter die op zich laat wachten, zodat onze cv installatie gerepareert kan worden. Die komt nu, volgens zeggen, morgenmiddag.
Dan zijn zo`n beetje alle problemen opgelost.
Wat ook een probleem was, was ons internet. Bij aankomst zouden wij internet hebben, maar ....
Het telecom bedrijf vertelde elke keer weer dat de modem opgestuurd zou worden, uiteindelijk bleek dat ze dat in zijn geheel niet konden verzorgen, dit heeft 3 weken geduurd. Toen via via een mannetje opgetrommeld die via de sateliet een straalverbinding kon maken. Deze man kwam `s morgens kijken en s avonds om 18.00 hadden wij internet. Fluitje van een cent dus. Hadden we dat eerder geweten, dan.....
Nu zijn reeds 5 kamers zo goed als klaar, nog de laatste dingetje decoreren en de gordijnen ophangen.
De bibliotheek is vandaag gereed gekomen, en de tuin is ook al redelijk op orde. Als het goed is komt er zaterdag een mannetje langs om het gras in de olijfgaard te maaien met een tractor, dan gaat het er gelijk een stuk beter uitzien, nu is het eertse aanzicht 1 grote woesternij van brandnetels en bramen.
Dus zoals jullie kunnen lezen, wij vervelen ons niet en ook leuk om te vertellen is dat het hier continu 30- 34 graden is. Niet slecht dus.
Onze woonkamer begint nu ook meer op ene huiskamer te lijken ipv een opslagloods. De 46 kuub spullen hebben inmiddels een plekje gekregen in en om het huis, verdeeld over alle verstrekken.
Ons werk: ik denk nog vaak aan mijn collega's en het is nog steeds heel erg wennen dat ik niet gewoon op vakantie ben, maar nu de eigenaar van een countryhouse. ik heb nog steeds het idee dat ik straks weer in de auto stap en weer terug moet naar nederland om te gaan werken....
Cari saluti / lieve groetjes
Heleen en Ed
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
