Ik probeer het al niet meer te begrijpen.

5 januari 2012
Allereerst willen wij onze trouwe lezers een heel gelukkig en geweldig nieuwjaar wensen en hopelijk komen de onheilspellende voorspellingen voor 2012 niet uit en leven we allemaal nog heel lang en gelukkig!

Een nieuw jaar.
Voor iedereen die nieuwsgierig is hoe dat hier gevierd wordt? De jeugd trekt met vrienden naar de vriend met het grootste huis om daar een nieuwjaarsfeest te organiseren, de oudjes (wij dus) gaan gezellig allemaal dansen nadat ze eerst flink hebben getafeld. Dat gaat natuurlijk gepaard met de nodige rituelen zoals bepaalde taarten en gerechten die dan gegeten worden.
Zo ook met kerst. DAt is hier echt een familie aangelegenheid. Er worden dan lekkernijen gemaakt die alleen met kerst te koop zijn en die je ook maar op bepaalde dagen mag eten en bv alleen bij de lunch of juist alleen als dolce.
De kerst was heel gezellig. Bas en Maxime waren hier een weekje en op kerstavond hadden wij ook onze Nederlandse vrienden Els en Ad uitgenodigd.
Ik was natuurlijk al weken aan het stressen wat we zouden gaan eten. Heel wat proefmenuutjes hadden de revue al gepasseerd. Ed en ik hebben dus al ruim 2 weken kerstdiners zitten verorberen om te zien of hetgeen ik bedacht en gemaakt had wel door de beugel kon. 5 kilo zwaarder begonnen we dan 25 december aan het echte kerstmenu en gelukkig was het naar ieders tevredenheid. Tja, ik ga het nog wel leren……Ons voornemen om met kerstavond naar de nachtdienst te gaan om zo meer vontact te krijgen met de dorpsbewoners is helaas niet meer gelukt. Dat vind ik wel erg spijtig.
Bas en Maxime vertrokken op oudjaarsdag hondsvroeg in de morgen. Na thuiskomst zijn we dan toch maar siësta gaan houden want met oud en nieuw wordt het vaak laat en het zou nogal suf zijn om tijdens de oudjaars conference bij vrienden op de bank in slaap te kukelen en het nieuwe jaar aan mij voorbij te laten gaan. ( ja ja, wij kijken dat via BVN ) We missen dus niks!
NA de siesta werd het tijd om oliebollen te gaan bakken. Bas had oliebollenmix meegenomen dus er kon niks mis gaan. Ik had ook al liters zonnebloemolie ingeslagen. Een ding was ik vergeten…. De keuken is zo’n beetje 7 graden onder nul! (ik overdrijf graag) Echt ik moet met handschoenen aan koken en me opwarmen aan de gaspitten. Zo heet als het was in de zomer, zo verdomd koud is het nu. Ik had dus mijn oliebollen beslag klaar en toen moest het zaakje alleen nog rijzen. Tja, bij kamertemperatuur…. Je snapt hem al zeker? Nog voordat ik het beslag naar de woonkamer kon brengen was ie al dood.
Toch maar geprobeerd er een balletje van te bakken. Nou dat was dus net piepschuim. Wat nu??
Ik heb toen maar wat gist bijgemaakt en een half flesje bier erbij gegoten, dit keer in de woonkamer, en weer een uurtje laten rijzen. Perfetto!!!
De 25 overheerlijke krentenbollen die uiteindelijk gebakken zijn, gingen mee naar Els en Ad waar we Nieuwjaar gingen vieren, met ons 4tjes, want hun vrienden moesten in Nederland blijven vanwege een ziek kind. Andere dans- en eetfeesten waarvoor we een uitnodiging hadden gehad, hebben we laten gaan.
De oliebollen hadden gretig aftrek! We konden nog 2 balletjes meenemen naar huis voor het ontbijt…. Gatver de gatver! Tja, maar toch, we hebben ze inderdaad als ontbijt op!
Ed had zin in meer oliebollen dus heb ik de volgende dag weer olieballen gebakken maar nu als avond eten. Of we daarna niet misselijk waren? Nou, …lichtelijk groen en geel om de ogen. Voorlopig hebben we weer voor een jaar genoeg gehad. Laten we het daar maar op houden.
Het oud en nieuw feestje was natuurlijk erg geslaagd. Els had een heerlijk maal bereid en Ad had diverse wijnen en likeuren die allemaal geprobeerd en geproefd moesten worden.
Het vuurwerkspektakel was wat minnetjes. Zo veel en zo mooi vuurwerk wat het hele jaar door voor elke feestje wat er maar te bedenken valt wordt afgeschoten, zo weinig was er nu. Tegen 3 uur, na menig fles leeggewrongen te hebben, zijn we huiswaarts gekeerd. Gelukkig was er geen controle onderweg anders waren we mooi de pisang (nee geen ambon, die hebben we niet op)
De ochtend daarna begon dus met de oliebollen. Het was meer een brunch, maar dat begrijpt een ieder. En niet zoals andere 1 januari’s hebben we deze dag zeer bewust meegemaakt. We hebben die dag vanalles ondernomen en niet als een zoutzak op de bank, de dag doorgebracht. De 1ste voornemen voor 2012 is ook al niet gehaald: de nieuwjaarsduik in eigen zwembad met erwtensoep daarna.We hadden toch niet zo'n zin in een plons van inmiddels 6 graden. Maar voor volgend jaar wil ik er wel een feestje rond gaan bouwen en er een jaarlijks terugkerend spectakel van maken.
En zo gingen de feestdagen voorbij. Vandaag hebben we de kerstboel weer opgeborgen op zolder en de boom buiten gezet. Helaas hebben de 3 koningen de stal niet meer bereikt….

Gisteren was het dan de beurt om de accountant te bezoeken. Ik had voor de kerst mijn boekhouding ingeleverd want er zal toch een keer BTW of wat dan betaald moeten worden al ga ik ervan uit dat we terug gaan krijgen ipv betalen. Daarbij weet ik niks van de Italiaanse belastingstelsel, dus hulp is zeker geen overbodige luxe. We moesten gisteren komen omdat de accountant het een en ander moest uitleggen n.a.v. de ingeleverde stukken.
Maar, voordat we naar haar toe zouden gaan, moesten we ook nog naar de boekhandel om een facturenboekje te kopen. Geen flauw idee waarom en waarvoor. Maar goed, zo gezegd zo gedaan. Ik loop wel even naar binnen.
Nou, dik 30 minuten later stond ik pas weer buiten en ik was de enige klant! Hoe dat kan??? Nou, zo’n factuurboekje koop je dus niet zomaar even. Eerst moet de madam mijn codice fiscale hebben, toen mijn p. Iva nummer (btwnr). Maar voor dat laatste moest ze dan ook weer een officieel schrijven hebben van mijn accountant. Die had ik dus niet. Toen maar met de accountant bellen. De madam belde en na 10 minuten lag de officiële brief per fax in de winkel. Toen moesten er nog 3 bonnen en boekjes ingevuld worden met daarop de nummers van mijn factuurboekjes en toen dat dan allemaal op papier stond, toen mocht ik eindelijk 12,50 afrekenen. Zucht, steun….pff! Jemig, dit is bureaucratie ten top.
Bij de accountant arriveerde we uiteindelijk dik 15 min te laat want dat even de winkel binnen wippen was dus op wat anders uitgelopen.
De accountant ging mij uitleggen dat ik prachtige facturen had, maar dat deze niet correct zijn. Ik moet alle facturen van 2011 opnieuw maken en dan volgens het IT systeem. Heel de mikmak moet erop komen te staan. Zelfs de sofienummers van de gasten! Die ik niet heb en ook niet ga vragen!Ondanks dat alles wat ze weten willen keurig op mijn factuur vermeldt staat, moet toch alles opnieuw.
Maar om jullie even een kleine indruk te geven wat ik allemaal moet doen, hier een voorbeeld:
De gast arriveert.
*Ik moet dan een toeristen registratiebon invullen. Daarmee ga ik naar het politiebureau, binnen 24 uur na aankomst van de gast, en middels de bonnen meldt ik de gasten aan. Ik krijg een kopie en alle bonnen worden getekend en gestempeld.
*Op een ander formulier, wat weer van een andere instantie komt, moet ik ook alle gasten melden. Die gegevens hebben ze weer nodig voor de statistieken in de toeristensector. Ik moet dit doen.
Deze gegevens moet ik elke maand hoogstpersoonlijk naar Terni brengen,(45 min rijden) omdat ik ook moet tekenen dat ik alles heb ingeleverd. Als ik verzuim hangt er een vette boete boven mijn hoofd, maar dat geldt voor beide.
*Vervolgens moet ik nu per 1 januari alle facturen die ik uitschrijf ook weer handmatig in dat facturenboekje schrijven. De klant heeft al diverse facturen ( dus ook de aanbetalingen. Alles) gehad, maar dat schijnt niet ter zaken te doen.
*Dan heb ik nog mijn eigen facturen want ik kan met goed fatsoen de klanten niet de factuur sturen die de account wil dat ik gebruik. Alles is in het Italiaans dus onze Nederlands sprekenden gasten begrijpen daar geen bal van. Ten tweede is het hoogst onpersoonlijk.
Nou, dan ben ik eindelijk klaar! Voor 1 gast komt het dus neer dat ik minstens 7 handelingen heb moeten doen.…. Hoezo werkverschaffing???! En zo heeft ook elk Italiaans piefje een taak in dit gehele proces terwijl het met 1 simpel formuliertje klaar kan zijn. Wat zou er gebeuren met Italië als ze de bureaucratie zouden afschaffen?? Ik denk dat dan het halve land zonder werk zit!!!
Maar, zoals ik mijn verhaal al begon, ik probeer het al niet eens meer te begrijpen, ik volg maar gewoon als een mak schaap, want meer kun je hier niet tegen doen.
Hoe het verder afloopt met kalenderjaar 2011 dat horen we nog. Wellicht krijgen we dan meer tenenkrommende berichten.
Om maar even positief te eindeigen. De olijfgaard begint al aardig op een echte olijfgaard te lijken. Ons keiharde gebikkel heeft al spectaculair resultaat. Ook komt de herder met zijn kudde bijna dagelijks een bezoekje brengen aan de olijfgaard. Dat betekende dat nu ook de fotocamera en filmcamera met ons meegingen. Toen de kudde voorbij kwam rende ik naar boven. Met mijn gat tussen de brandnetels en de geknipte olijfboomtakken lag ik daar de schapen en de lammetjes te filmen. Ed was ondertussen naar boven gelopen om de kudde te fotograferen.
Wat een prachtige plaatjes.
Oeps!!! Ik had dus niks gefilmd! In plaats van aan had ik de camera uit gezet dus je ziet alleen maar pootjes en gras op het moment dat ik wegloop. Ed had echter een geweldige foto gemaakt van een lammetje dat dol enthousiast om zich heen huppelde en rende. Net op het moment dat het beestjes met alle poten van de grond komt, maakte Ed een foto! Nou, even op de computer bekijken. Ja. Inderdaad, een machtige foto! Een mooie foto om bij dit verslag toe te voegen. Maar nee, jullie zien geen foto’s. Er ging namelijk wat mis, en alle foto’s zijn verdwenen!! Foetsie,weg, verswinden..Sund he!

Ook leuk om te vermelden is dat Els in week 15 en 19 schildercursussen gaat geven: schilderen zoals de oude meesters. Ze maakt echt prachtig werk en ze wil haar technieken aan andere leren. De gasten verblijven dan bij ons. Zie voor meer details onze websites: www.vistasulloliveto.it of www.umbrievakantie.com. Kijk bij "wat bieden wij."

Bacio Heleen en Ed