BRRRbrrrrrr

Ciao tutti,

Het is zaterdagmiddag. Het werk ligt plat. Wij zijn zo'n beetje ingesneeuwd en hebben met pijn en moeite onze voordeur open kunnen maken waartegen een berg sneeuw lag. Verven zit er al 2 dagen niet in. Daar is het veel te koud voor. Werken in de tuin met 40 cm sneeuw wordt het ook niet. Wachten op de
man met gas is zinloos, want het lijkt hier al 2 dagen op een autoloze zondag. Er is werkelijk geen kip op straat. Geen kinderen die sneeuwpoppen maken of sleetje rijden. Helemaal niks. Er heerst serene, doodse stilte. Ed en ik
zijn dan ook de enige die voor wat kabaal zorgen.

Zo waren we vrijdagmiddag, dik aangekleed en bewapend met fotocamera, een ommetje gaan maken buiten en foto’s aan het maken van Vista sull'oliveto in de sneeuw.
Dit tot grote hilariteit tot de bovenburen. Die zagen ons lopen en riepen ons toe dat het toch wel veeeeeeeels te koud was, om nu buiten te lopen!!!
Idiote hollanders moeten ze gedacht hebben. Het was echter heerlijk buiten.
Ver zijn we niet gekomen want het was spiegelglad en we zakte tot aan onze kuiten in de sneeuw.
Zaterdag middag zijn we een heel eind gaan lopen. We zijn met een enorme omweg naar Calvi gelopen en hebben daar in de bar ons tegoed gedaan aan een heerlijke warme macciato. En nog
een. En nog een. Lekker opgewarmd zijn we weer naar huis gelopen.

Zaterdagavond om 23.00 u hebben Ed en ik de uitzending bekeken van ik
vertrek. Aan de reacties vanuit Breda hadden we al begrepen dat het een hele leuke uitzending was geworden. Er werd ook vaak hartelijk gelachen.
Voordat we konden kijken werden we al overspoelt met smsjes, mailtjes,
telefoontjes. Fantastisch gewoon! Ook hadden we de tellerstand van onze
website genoteerd. 2222 was de stand voor de uitzending. Om 22.45 was deze 3284. Inmiddels is deze opgelopen naar 6763 vanmorgen!

Tja en toen werd het zondag. Amper kunnen slapen van alle commoties, zijn we dan ook vroeg opgestaan om alle berichtjes te kunnen lezen en te
beantwoorden. Aan alle kanten kwamen berichtjes binnen. Eerst even lekker koffie zetten.
“He, geen water uit de kraan. Vreemd. Want net in de badkamer had ik wel water”. Ik loop naar de badkamer en ja, daar hebben we wel water…. Dat is wel heel vreemd. Maar, zoals ik al eerder schreef is het in de keuken steen en steen koud. Er zit daar geen verwarming en door allerlei gaten en kieren komt de kou binnen. Een voordeel, de koelkast en de vriezer staat al weken buiten gebruik! Ook de leiding naar de cv ketel die buiten hangt, komt ongeïsoleerd de grond uit en de keuken in. Dat moet een bevroren waterleiding zijn, dat kan niet anders.
En tot overmaat van ramp horen we om 10.00 u de verwarming uitslaan....
Oeps. Neee toch!? Ed gaat snel de gastank checken en ja hoor, helemaal leeg tot de laatste druppel!
Help, buiten vriest het dat het kraakt en de temperatuur binnen begint ook al rap te dalen. Dat is ook niet vreemd als je weet dat het huis totaal niet geïsoleerd is en de kou langs alle kanten vrije toegang heeft tot ons huis.
En ondanks dat je 580 bomen hebt staan, heb je natuurlijk nergens droog hout.
Gelukkig hebben we voor vanmiddag een afspraak staan voor een heerlijke Pranzo bij Els en Ad waar we ook op breedbeeld tv de uitzending echt gaan bekijken. We moeten er wel lopend heen, want met de auto komen we nog steeds niet ver. Een tochtje van 1 ½ uur. Maar zo worden we in ieder geval wel weer warm!
Om 19.30 u zijn we weer richting huis gelopen benieuwd ook hoeveel reacties we nu zouden hebben.
We hebben wat mail beantwoord maar al gauw werden onze vingers blauw van de kou. Met nog een extra winterdekbed zijn we toen maar in bed gekropen.

Maandag stak ik dan mijn neus onder het warme dekbed vandaan. Gatverdarrie…..br br br rbr brrrrrrrrrrrrrr. Met veel tegenzin zijn we dan toch maar opgestaan. Alles is ijskoud. Ed is de boomgaard ingegaan op zoek naar hout zodat we onszelf toch een beetje kunnen warmen.
Ook werd er weer een belletje gepleegd met de man van het gas. Die beloofde ons morgen te zullen komen.
Daarna zijn we maar weer naar calvi gegaan. Dit keer konden we met de auto. Daar hebben we ons tegoed gedaan aan een lekkere warme pizza, want gas om te koken is er dus ook niet.
Met het hout wat Ed gekapt had, hebben we ’s avonds om de openhaard ons warm kunnen houden, maar de manden met hout zijn weer leeg.
We kunnen nu enkel nog maar hopen dat het gas daadwerkelijk vandaag geleverd wordt. Het is behoorlijk afzien nu……

Zeer koude groetjes
Heleen en Ed