Weer alleen

Het is nu weer een week geleden dat Myrthe ons verlaten heeft. Op zaterdag vertelde ze ons dat ze haar intrek ging nemen bij Gian Filipo, de Italiaan die bij ons de ravioli cursus heeft gegeven, en de stiefzoon is van mijn vriendin. Op de ravioli cursus is blijkbaar de vonk overgeslagen. GP was na die dag niet meer uit Myrthe 's gedachten te slaan en de gsm werd geen seconde meer uit het oog verloren. Er werd druk op en neer gesmsd. Ook aperitivo time werd nu zonder Myrthe gehouden, want GP kwam dagelijks langs om Myrthe mee te nemen voor een leuke avond of middag. Er werd zelfs pizza gegeten, iets wat Myrthe totaal niet lust....
Tja, en nu zit ze dan 4 km verderop in een huisje in Calvi.
Of was het hier/ of waren wij zo verschrikkelijk dat ze de kuierlatten heeft genomen en bij GP is ingetrokken??
Het zou kunnen. Toegegeven; het was voor ons niet makkelijk om je toko uit handen te geven aan een "vreemde". Alles is voor ons nog nieuw en je wilt je eerste echte seizoen perfect doen. Ed en ik weten wat we aan elkaar hebben en hoe we het willen en dat gaat vaak zonder woorden. De taken zijn onder ons verdeeld waarbij we natuurlijk ook een hoop dingen samen doen. En soms weten we het zelf niet eens, omdat er dingen op je af komen die nieuw zijn.
Al met al was het een hele leerzame ervaring waar we hopelijk allemaal iets van geleerd hebben. Hopelijk heeft Myrthe er toch blijvend iets moois aan over gehouden en zullen we haar nog vaak in Calvi zien.

Inmiddels zitten we nu voor de 3de week helemaal vol. Myrthe heeft daardoor ook vroegtijdig haar intrek moeten nemen in het profisorisch ingerichte tentje in de kelder. Het artikel over ons dat in de zomereditie van Grande Italia heeft gestaan is blijkbaar ook door veel mensen gelezen. De enkele plekjes die nog vrij zijn worden nu ook langzaam maar zeker opgevuld.

De natuur zucht nog steeds onder de droogte van de laatste maanden en de hete temperaturen. De bladeren van de bomen beginnen slap te hangen, de vijgen- olijven en druiven stoppen met groeien. Het zal een slechte oogst gaan worden dit jaar. Een voordeel: de bramen groeien ook niet. Jiha! Voor de 7 de week gaan we de 40 graden in. Oh, ik begin zelfs te verlangen naar een heerlijk hollands buitje! Tja, het moet niet gekker worden. Maar weken lang 40 graden begint ook te vervelen. Je kunt niks doen zonder van je hemd tot je slip kleddernat te worden. Ook in de keuken heerst al weken een hetegolf. Als ik boven de pannen ga hangen dan hoef ik geen zout meer toe te voegen dat drupt er vanzelf in vanaf mijn kop....: ) Het is bij wijze van he, ik doe dit niet echt he! Binnenshuis is het ook nog 34 graden want de hitte gaat ons woonhuis niet uit. Vandaag is het gelukkig hard gaan waaien en dat brengt gelijk een beetje verkoeling.
Gellukkig hebben we ook een zwembad waar we af en toe een verfrissende duik in kunnen nemen en anders hebben we nog een heerlijke koude douche. Ook heerlijk!

Door de droogte ontstaan er wel steeds vaker bosbranden. Vorige week was er zelfs even paniek. Er was een bosbrand hier 3 km vandaan vlak bij het huis van onze vrienden. Onze vrienden konden vanuit hun tuin de meters hoge vlammen hun richting op zien komen terwijl de blusvliegtuigen boven hun hoofd af en aan vlogen. Wij stonden paraat als een evacuatie nodig zou zijn. Dood eng. Zeker als het zo dichtbij komt. Ik hoop het niet mee te hoeven maken. Van de week toen onze vrienden vertelde over de brand kreeg ze spontaan weer kippevel en dat is knap als het buiten 40 graden is.

Ed is nu een paar gestrande gasten ophalen in de buurt van Firenze. Daar kregen onze gasten autopech. Maar ja, wat doe je dan? Uit ervaring weten we dat er maandag pas naar de auto wordt gekeken en dan wordt er beslist of je vervangend vervoer krijgt ja of nee. Zo ja, dan heb je die hopelijk woensdag. Ondertussen wordt je in een hotel gestopt die je niet zelf uitgekozen hebt en op die plek die wellicht ook niet aan je verwachtingen voldoet. En zo gaat dan je vakantie voorbij waar je een jaar naar hebt uitgekeken. Ed is ze daarom dan toch maar gaan halen. Hopelijk is dit geen wekelijks terugkerend iets...
We hadden een tijdje terug hier gasten en die grapte nog: "He Ed, als ik volgend jaar weer hier kom en ik val bij Zurich met pannen, dan kom jij me zeker toch ook wel ophalen? !" De grap is dat deze mensen in Zurich wonen!

Nou, ik ga eens even kijken of Ed al in aantocht is, dan kunnen we aan de prosecco.
Vanavond gaan we nog even naar Ortricoli naar een wijn en eetfeest met als hekkesluiter een groot vuurwerk.

Toedeloe