Jopie, Dirkje, Gijs of Thijs en olijfolie.

Lieve lezers,

Deze week zijn we begonnen met de pluk van de olijven en met een heerlijk zonnetje en een temperatuur van rond de 25 en 27 graden is dat beslist geen straf. Op facebook staat er een filmpje van de pluk en onze eerste olie.
De olijfgaard is overal doorgaanbaar en de boer is van de week komen maaien zodat we de netten goed op de grond kunnen leggen. De oogst lijkt goed te zijn. Er hangen veel olijven aan de boom. De vraag is alleen of er ook genoeg olie in zit. Maar dat weten we vandaag.
Helaas hangen de meeste olijven op zo’n 8 meter hoog in de bomen en daar helpen geen ladder en stokken met lange stelen aan. Die zullen dus allemaal helaas moeten blijven hangen.
Elke olijf die met enige moeite wel te plukken is, moet dan ook de boom uit, koste wat kost.
Ik ben deze week dus al menig keer als een aap in een boom geklommen met de andere dag spierpijn tot gevolg. Maar het is zo leuk!
Het plukken is zwaar werk. Je kijkt de hele dag omhoog en met een hark probeer je elke olijf uit de boom te halen. Maar, als je daarna het goudgele goedje ziet, dan vergeet je alles.
Nadat we 492 kilo olijven geplukt hadden was het tijd om ze naar de Frantoio (olijfperserij) te brengen. Maar…. de perserij had geen oliekannen meer te koop. Gauw dus even naar Gabriella, hier vlak om de hoek, om een vat te halen. Net toen we de winkel weer uit wilde lopen kwam ze ineens naar me toe en vroeg: ”Je zocht toch nog een poesje?”. Ik had haar verteld dat Bo was overleden en aangezien zij vaak jonge katjes heeft had ik gevraagd of zij ook wel eens rode katertjes had. Nee, die had ze nu niet. Ze had wel andere kleine poesje maar die waren zo schuw dat ze zich niet lieten vangen. Daarna hebben we het er niet meer over gehad. Ik kijk Gabriella aan en zie een piepklein rood, harig propje in haar armen. “ Ach!!!! Ed!!! Kijk nou! Een rood poesje!” “Nee, nee zegt Ed rigoreus. Er komt geen poes in huis.” Ik pak het poesje over en vreet het bijna op…. terwijl Ed zijn best staat te doen, het beestje niet leuk te vinden. Het kleine mormeltje was al volop aan het spinnen. “Kijk nou Ed, kijk eens hoe schattig! “ “Nee Heleen” . “Ah ( ik ga op mijn knieen) Please Ed, kijk nou toch eens.” Ik geef ondertussen het poes je aan Ed. “Nee Heleen, we hebben afgesproken dat we geen katten meer zouden nemen. Als we straks een keer naar Nederland moeten dan zitten we ermee. Wie gaat dan voor dat beestje zorgen? “ Ik zie Ed al wel een beetje smelten. Ik heb niet veel meer nodig om hem om te krijgen. Ha. Gabriella kwam met het antwoord. “Io.” (ik), zei Gabriella. “ Ik zal voor het poesje zorgen als jullie met vakantie zijn. “ Nou, probleem opgelost. Tja, daar had Ed niet van terug…
Dus, met poesje en al vertrokken we naar huis en het is echt zo’n scheetje! En ook Ed is er niet bij weg te slaan. Een naam hebben we nog niet omdat nog niet duidelijk is of het een mannetje of een vrouwtje is. We hebben dus nu een naam bedacht die voor beide kan. Jopie, Dirkje, Thijsje of Gijsje. Maar welke van de 4 wordt het?? Of wellicht weet iemand van jullie een leuke naam.
Vanmiddag zijn we naar de frantoio geweest om onze olie op te halen. Met 50 liter olie in ons nieuwe vat, zijn we weer huiswaarts gekeerd. Eerst moesten we daar nog wel een brusschetta, gemaakt in de openhaard, eten met daarop hun net vers geperst olijfolie vergezeld van een huisgebrouwen troebel wit wijntje met een prima smaak. Was geen straf moet ik bekennen.
De opbrengst viel wat tegen maar daar is een goede verklaring voor. Wij hebben namelijk met name Ascolana olijven in de olijfgaard. Dat zijn olijven die met name gebruikt worden om te eten. Ze zijn groot en hebben veel vruchtvlees. Veel olie ook zou je denken. Maar deze olijf geeft weinig olie maar daarentegen geeft deze olijf een bijzondere smaak aan je olie. Wij mengen hem dan ook nog met pendolino, frantoio, leccino, carboncella en maurino. De olie is dan ook super. De smaak is krachtig en als je hem doorslikt voel je een licht pepertje. De kleur is geelgroen. Als je de olijven laat hangen dan komt er meer olie in de olijf maar de kwaliteit wordt dan ook minder. De olijven die je vroeg plukt, heeft de beste smaak maar de minste opbrengst. Daarom plukken de meeste mensen pas in november en december of zelfs later . Meer olie voor dezelfde hoeveelheid olijven.
Als we alles geplukt hebben dan gaan we aan het snoeien beginnen zodat we volgend jaar wel bij de olijven kunnen die nu ergens hoog in de bomen bungelen. Er staat ons dus nog een heel hoop werk te wachten.
Maar, we willen onze olie (en de wijn van Brancatelli) in Nederland en Belgie gaan verkopen en dan is het dus zaak om de olijfgaard weer productief te maken. Dus als iemand olie of wijn wil bestellen….Dat kan. Binnenkort volgt op onze website meer informatie over de prijs en levering. Wees er snel bij, want op is op.
Deze week zijn ook onze flyers, visitekaartjes en ansichtkaarten ontworpen en die liggen als het goed is nu in de drukmachine. Indien iemand in Nederland of Belgie ons countryhouse wil promoten en flyers wilt neerleggen in hun winkel/ praktijk of andere plekken, laat het ons weten, dan sturen we wat flyers op.
Nou , dat was het weer even.
Ciao tutti!