Ik wil terug!!!
Door: Heleen
Blijf op de hoogte en volg Heleen en ed
13 December 2012 | Italië, Rome
Lieve lezers,
Eind november zijn we voor 11 dagen naar Nederland afgereisd. We hebben onze olijfolie bezorgd op diverse adresjes in Nederland. Het was erg leuk om onze gasten weer terug te zien en hoe we door iedereen heel hartelijk werden onthaald.
Maar, net voordat we wilde vertrekken kregen we te horen dat er nogal wat sneeuw was voorspeld in de Franse en Zwitserse alpen. Omdat we via Frankrijk gingen rijden leek het ons dus verstandig om sneeuwkettingen te kopen. Nooit weg natuurlijk. Vorig jaar met die berg sneeuw hier, hadden we ze graag gehad.
Ed dus naar de winkel. Thuisgekomen moest hij even gaan kijken hoe die dingen nou eigenlijk werken, want op het moment suprême dat doen in de vrieskou en pak sneeuw, is geen optie. Dus Ed haalt de ketting uit de doos en legt hem op de grond. En vraag me niet hoe hij het gedaan heeft maar binnen 10 tellen zat dat ding dus finaal in de knoop!!! En hoe meer we eraan zaten hoe erger het werd. Tja, met zo'n ketting kun je dus niks aanvangen. Met veel gezucht en gesteun hebben we geprobeerd het ding weer uit de knoop te halen. Maar het werd alleen maar erger en erger. Na 1 uur knutselen hebben we de ketting maar gelaten voor wat hij was en zijn we toch maar gaan rijden, anders kwam onze planning ook in de war. Ik zou terwijl we reden proberen de knoop er weer uit te halen.
Zo gezegd zo gedaan. Als kind was ik al goed om touwen te ontwarren en telkens als ik naar mijn tante ging, duwde ze mij een doos vol touwtjes in mijn handen die ik weer uit de knoop mocht halen. Ik was er altijd uren zoet mee. Aan het einde van de middag was het rommeldoosje van mijn tante omgetoverd in een doosjes met keurige bolletjes touw. Dit moest me dan ook wel lukken. Na dik 2 uur met die ketting op mijn schoot gezeten te hebben, was echter mijn engelen geduld op. Jemig, wat is dit een vreselijk ding! Ik kan ik niet begrijpen wie zoiets ooit heeft uitgevonden! Chapeau. Maar eenmaal in de knoop is er geen land meer mee te bezeilen. Ligt geïrriteerd heb ik ketting op de achterbank gesmeten en Ed meegedeeld dat hij maar nieuwe moet kopen, want dat zelfs de knoopexpert er niet meer aan uit komt .En telkens dacht ik dat ik er was... echt hèèl frustrerend. En zo rijden we verder. Na een uurtje begon het toch aan me te knagen dat het me niet gelukt was en vol goede moed heb ik de sneeuwketting weer gepakt en ben ik verder gegaan met mijn opdracht. En....ploep ploep ploep, na 2 slagen had ik de ketting uit de knoop!!! Binnen 5 minuten! (Plus die 2 ½ uur natuurlijk….) Gelukkig hebben we de sneeuwkettingen niet nodig gehad.
De tijd in Nederland was weer veel te kort. Buiten wat familie bezoekjes hebben we lang niet iedereen kunnen zien en bezoeken. Helaas. We hadden wel 3 weken kunnen blijven om alles van ons lijstje te kunnen doen.
Met een volgeladen auto, met nog wat laatste spullen uit het huis en heel veel boodschappen (pindakaas, hagelslag, erwtensoep, stroopwafels, pindarotjes, conimex, speculaas, bruinbroodmix, satesaus, ketjap manis) zijn we zondagochtend vroeg weer vertrokken. Omdat er veel sneeuw was voorspeld voor het weekend zijn we 2 dagen langer gebleven. De rit terug ging prima. Enkel in Luxemburg hebben we sneeuw en waren de wegen slecht berijdbaar. Er was slechts 1 baan vrij. Toch hebben we het in 1 keer kunnen rijden.
Bij thuiskomst was alles aardedonker. Het moet hier slecht weer geweest zijn wat we merken aan het feit dat de buitenlampen niet brandde. De stoppen springen er namelijk altijd uit als het hard regent of onweert. Met de lampen van de auto probeerde Ed de aardlekschakelaar weer aan te zetten, maar blijkbaar was er meer aan de hand. De stop sprong er telkens weer uit. Maar na een half uurtje hadden we dan toch eindelijk weer licht. Ook hier was het inmiddels goed koud geworden. Gingen we weg met ruim 18 graden, nu was het nog maar 5 graden. Omdat onze cv ketel het in september heeft begeven en wij nog steeds geen nieuwe hebben, gaat het dus afzien worden. We hadden eigenlijk gehoopt dat er inmiddels al een nieuwe ketel zou zijnopgehangen. Dat hadden we wel gevraagd. In september hadden we al aangeven dat de ketel overleden was en dat we graag zo snel mogelijk een nieuwe wilde. We hebben nl ook geen warm water als de ketel niet werkt. Maar, alles blijft op zijn beloop en je geduld wordt behoorlijk op de proef gesteld.
Net voor we vertrokken hebben we wederom een mailtje naar de huurbazin gedaan met het vriendelijke doch dringende verzoek, om een nieuwe ketel te hangen tijdens ons afwezigheid zodat we na terugkeer uit Nederland weer in een warm huis kunnen wonen met warm water.
Maar, de geschiedenis lijkt zich te herhalen. Zaten we vorig jaar in de kou door het gebrek aan gas in de gastanken en het niet kunnen leveren van gas door de vele sneeuwval en gladde wegen, zo zitten we nu weer in de vrieskou maar nu omdat de cv ketel kapot is. De gastanken zitten beide tjokvol, maar ja, daar heb je niks aan als je geen ketel hebt….
Tja, en als je dan tot op het bot bevroren bent, dan is er maar 1 remedie. Een heerlijke loeihete douche pakken. Zo gezegd zo gedaan. Met een stapel warme kleren vertrok ik richting Ascolana, waar we tegenwoordig douchen. Terwijl de kraan loopt kleed ik met vlug uit om zo snel mogelijk onder de warme douche te kunnen stappen. Brrr….brrrrr….. de kou wordt steeds erger met elke laagje die ik uittrek. Maar de warme douche lokt. Jummie!!! Ik verheug me er al op. Ik stap de douche in en wil net mijn hoofd onder de douche steken…. Shit……wat is dit??? Het water is niet warm……. Brrrrrr……….brrrrrrrrrrrrrrrrr…… gatverdarrie…. Sta ik hier in mijn blote kont in een steenkoude badkamer in een nog steenkoudere douche!!!!! Heb ik weer!!!!!!!!!!!Brrrrrrrrrrrrrrrrrrr… Maar het is duidelijk. Dit water gaat niet meer warm worden. Vlug dus de ijskoude douchebak uit en weer al mijn warme kleren aantrekken over mijn ongewassen lijf in de hoop dat ik weer wat opwarm. Dan haast ik me naar mijn kerosinekacheltje in de woonkamer om daar weer troost te zoeken en me weer opnieuw op te warmen. Ed is gelijk op onderzoek uitgegaan en tot overmaat van ramp, is er nu dus ook iets mis met de cv ketel in het appartementen complex. Dus nu hebben we helemaal geen escape meer. Nergens is er nu meer warm water en warmte……. De openhaard is ook geen optie want die geeft alleen een hoop rook in de woonkamer en gooit alle warmte door de schoorsteen naar buiten.
Inmiddels is na veel aandringen een nieuwe ketel geleverd alleen is het nu nog wachten op een monteur. Onze monter kon pas volgende week komen maar daar nemen we geen genoegen meer mee. Nu komt er vanmiddag iemand die moet gaan zorgen dat de ketel in het appartementencomplex het weer gaat doen en morgen komt dan eindelijk iemand die de nieuwe ketel gaat installeren. Ik moet het allemaal nog zien…… Ik hoop alleen dat iedereen zijn belofte nu wel nakomt.
En dan te bedenken dat je een heerlijk warm huis hebt in Lamswaarde……………………….. IK WIL TERUG!!!!!!
Nu ga ik lekker naar school, nee niet omdat ik daar nu zo’n zin in heb, maar puur omdat ik weet dat daar de kachel lekker brandt en dat ook het kacheltje in mijn auto heerlijk warm is.
En zo zien je maar. Het is hier te zot of te bot. Vallen de mussen van de zomer hier van het dak bij 40 graden plus, zo vries je in de herfst vast aan je stoel met een binnentemperatuur van 3,5 graden. Tja….ik hoor iedereen denken….. jij moest zo nodig emigeren…… hihi .
Ruilen?
groetjes van 2 rode neuzen met ijspegels Zelfs bij Dirkje hangen de druppels aan zijn neusje
Eind november zijn we voor 11 dagen naar Nederland afgereisd. We hebben onze olijfolie bezorgd op diverse adresjes in Nederland. Het was erg leuk om onze gasten weer terug te zien en hoe we door iedereen heel hartelijk werden onthaald.
Maar, net voordat we wilde vertrekken kregen we te horen dat er nogal wat sneeuw was voorspeld in de Franse en Zwitserse alpen. Omdat we via Frankrijk gingen rijden leek het ons dus verstandig om sneeuwkettingen te kopen. Nooit weg natuurlijk. Vorig jaar met die berg sneeuw hier, hadden we ze graag gehad.
Ed dus naar de winkel. Thuisgekomen moest hij even gaan kijken hoe die dingen nou eigenlijk werken, want op het moment suprême dat doen in de vrieskou en pak sneeuw, is geen optie. Dus Ed haalt de ketting uit de doos en legt hem op de grond. En vraag me niet hoe hij het gedaan heeft maar binnen 10 tellen zat dat ding dus finaal in de knoop!!! En hoe meer we eraan zaten hoe erger het werd. Tja, met zo'n ketting kun je dus niks aanvangen. Met veel gezucht en gesteun hebben we geprobeerd het ding weer uit de knoop te halen. Maar het werd alleen maar erger en erger. Na 1 uur knutselen hebben we de ketting maar gelaten voor wat hij was en zijn we toch maar gaan rijden, anders kwam onze planning ook in de war. Ik zou terwijl we reden proberen de knoop er weer uit te halen.
Zo gezegd zo gedaan. Als kind was ik al goed om touwen te ontwarren en telkens als ik naar mijn tante ging, duwde ze mij een doos vol touwtjes in mijn handen die ik weer uit de knoop mocht halen. Ik was er altijd uren zoet mee. Aan het einde van de middag was het rommeldoosje van mijn tante omgetoverd in een doosjes met keurige bolletjes touw. Dit moest me dan ook wel lukken. Na dik 2 uur met die ketting op mijn schoot gezeten te hebben, was echter mijn engelen geduld op. Jemig, wat is dit een vreselijk ding! Ik kan ik niet begrijpen wie zoiets ooit heeft uitgevonden! Chapeau. Maar eenmaal in de knoop is er geen land meer mee te bezeilen. Ligt geïrriteerd heb ik ketting op de achterbank gesmeten en Ed meegedeeld dat hij maar nieuwe moet kopen, want dat zelfs de knoopexpert er niet meer aan uit komt .En telkens dacht ik dat ik er was... echt hèèl frustrerend. En zo rijden we verder. Na een uurtje begon het toch aan me te knagen dat het me niet gelukt was en vol goede moed heb ik de sneeuwketting weer gepakt en ben ik verder gegaan met mijn opdracht. En....ploep ploep ploep, na 2 slagen had ik de ketting uit de knoop!!! Binnen 5 minuten! (Plus die 2 ½ uur natuurlijk….) Gelukkig hebben we de sneeuwkettingen niet nodig gehad.
De tijd in Nederland was weer veel te kort. Buiten wat familie bezoekjes hebben we lang niet iedereen kunnen zien en bezoeken. Helaas. We hadden wel 3 weken kunnen blijven om alles van ons lijstje te kunnen doen.
Met een volgeladen auto, met nog wat laatste spullen uit het huis en heel veel boodschappen (pindakaas, hagelslag, erwtensoep, stroopwafels, pindarotjes, conimex, speculaas, bruinbroodmix, satesaus, ketjap manis) zijn we zondagochtend vroeg weer vertrokken. Omdat er veel sneeuw was voorspeld voor het weekend zijn we 2 dagen langer gebleven. De rit terug ging prima. Enkel in Luxemburg hebben we sneeuw en waren de wegen slecht berijdbaar. Er was slechts 1 baan vrij. Toch hebben we het in 1 keer kunnen rijden.
Bij thuiskomst was alles aardedonker. Het moet hier slecht weer geweest zijn wat we merken aan het feit dat de buitenlampen niet brandde. De stoppen springen er namelijk altijd uit als het hard regent of onweert. Met de lampen van de auto probeerde Ed de aardlekschakelaar weer aan te zetten, maar blijkbaar was er meer aan de hand. De stop sprong er telkens weer uit. Maar na een half uurtje hadden we dan toch eindelijk weer licht. Ook hier was het inmiddels goed koud geworden. Gingen we weg met ruim 18 graden, nu was het nog maar 5 graden. Omdat onze cv ketel het in september heeft begeven en wij nog steeds geen nieuwe hebben, gaat het dus afzien worden. We hadden eigenlijk gehoopt dat er inmiddels al een nieuwe ketel zou zijnopgehangen. Dat hadden we wel gevraagd. In september hadden we al aangeven dat de ketel overleden was en dat we graag zo snel mogelijk een nieuwe wilde. We hebben nl ook geen warm water als de ketel niet werkt. Maar, alles blijft op zijn beloop en je geduld wordt behoorlijk op de proef gesteld.
Net voor we vertrokken hebben we wederom een mailtje naar de huurbazin gedaan met het vriendelijke doch dringende verzoek, om een nieuwe ketel te hangen tijdens ons afwezigheid zodat we na terugkeer uit Nederland weer in een warm huis kunnen wonen met warm water.
Maar, de geschiedenis lijkt zich te herhalen. Zaten we vorig jaar in de kou door het gebrek aan gas in de gastanken en het niet kunnen leveren van gas door de vele sneeuwval en gladde wegen, zo zitten we nu weer in de vrieskou maar nu omdat de cv ketel kapot is. De gastanken zitten beide tjokvol, maar ja, daar heb je niks aan als je geen ketel hebt….
Tja, en als je dan tot op het bot bevroren bent, dan is er maar 1 remedie. Een heerlijke loeihete douche pakken. Zo gezegd zo gedaan. Met een stapel warme kleren vertrok ik richting Ascolana, waar we tegenwoordig douchen. Terwijl de kraan loopt kleed ik met vlug uit om zo snel mogelijk onder de warme douche te kunnen stappen. Brrr….brrrrr….. de kou wordt steeds erger met elke laagje die ik uittrek. Maar de warme douche lokt. Jummie!!! Ik verheug me er al op. Ik stap de douche in en wil net mijn hoofd onder de douche steken…. Shit……wat is dit??? Het water is niet warm……. Brrrrrr……….brrrrrrrrrrrrrrrrr…… gatverdarrie…. Sta ik hier in mijn blote kont in een steenkoude badkamer in een nog steenkoudere douche!!!!! Heb ik weer!!!!!!!!!!!Brrrrrrrrrrrrrrrrrrr… Maar het is duidelijk. Dit water gaat niet meer warm worden. Vlug dus de ijskoude douchebak uit en weer al mijn warme kleren aantrekken over mijn ongewassen lijf in de hoop dat ik weer wat opwarm. Dan haast ik me naar mijn kerosinekacheltje in de woonkamer om daar weer troost te zoeken en me weer opnieuw op te warmen. Ed is gelijk op onderzoek uitgegaan en tot overmaat van ramp, is er nu dus ook iets mis met de cv ketel in het appartementen complex. Dus nu hebben we helemaal geen escape meer. Nergens is er nu meer warm water en warmte……. De openhaard is ook geen optie want die geeft alleen een hoop rook in de woonkamer en gooit alle warmte door de schoorsteen naar buiten.
Inmiddels is na veel aandringen een nieuwe ketel geleverd alleen is het nu nog wachten op een monteur. Onze monter kon pas volgende week komen maar daar nemen we geen genoegen meer mee. Nu komt er vanmiddag iemand die moet gaan zorgen dat de ketel in het appartementencomplex het weer gaat doen en morgen komt dan eindelijk iemand die de nieuwe ketel gaat installeren. Ik moet het allemaal nog zien…… Ik hoop alleen dat iedereen zijn belofte nu wel nakomt.
En dan te bedenken dat je een heerlijk warm huis hebt in Lamswaarde……………………….. IK WIL TERUG!!!!!!
Nu ga ik lekker naar school, nee niet omdat ik daar nu zo’n zin in heb, maar puur omdat ik weet dat daar de kachel lekker brandt en dat ook het kacheltje in mijn auto heerlijk warm is.
En zo zien je maar. Het is hier te zot of te bot. Vallen de mussen van de zomer hier van het dak bij 40 graden plus, zo vries je in de herfst vast aan je stoel met een binnentemperatuur van 3,5 graden. Tja….ik hoor iedereen denken….. jij moest zo nodig emigeren…… hihi .
Ruilen?
groetjes van 2 rode neuzen met ijspegels Zelfs bij Dirkje hangen de druppels aan zijn neusje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
