Het wordt winter. - Reisverslag uit Rome, Italië van Heleen en ed Neut- Sloots - WaarBenJij.nu Het wordt winter. - Reisverslag uit Rome, Italië van Heleen en ed Neut- Sloots - WaarBenJij.nu

Het wordt winter.

Door: Heleen

Blijf op de hoogte en volg Heleen en ed

21 December 2011 | Italië, Rome

De winter staat voor de deur. Er gaat een tijd aanbreken die ook voor ons onbekend is. Hoe is het in de winter in Italië? De herfst was in ieder geval mooi en heerlijk. Met slechts af een toe een dagje regen was het hier zeer aangenaam. Sinds vorige week zijn de temperaturen flink aan het dalen. Was het eind november nog 18 graden, momenteel tipt de thermometer de 5 graden aan. Dat neemt niet weg dat we nog steeds buiten lunchen. Ontbijten gaat niet meer want de zon hangt erg laag en ons terras ligt nu in de schaduw. Maar 's middags zitten we heerlijk onder de olijfboom een bammetje te eten. De hemel is strak blauw. Er staat geen zuchtje wind en dan is het heerlijk vertoeven buiten. Het is momenteel zelfs zo dat we buiten gaan zitten omdat het buiten warmer is dan binnen! (als we de verwarming niet aan hebben dan ) Het zonnetje brandt dan nog heerlijk. Wel erg link om nu buiten te zitten want dan komt er van werken niet veel terecht, dat snap je wel.

Ook de eerste sneewvolken zijn gevallen.
Op weg naar school (in Narni) zagen we dat de bergtopen witte mutsen op hadden gekregen. Dat was wel even een raar gezicht. Voor sneeuw en een witte kerst moet je echter wel hoog de bergen in. Hier is alles dus nog zonnig, sneeuw- en ijsvrij.

Vorige week waren we op het ludieke idee gekomen om eens gezellig te gaan winkelen in Rome. Hoe zou Rome zijn in kerstsfeer? Nu naar hartje Rome gaan leek ons geen goed idee, maar we reisde af naar een groot overdekt winkelcentrum net buiten de stad. Een heel slecht idee dus. Het was echt afschuwelijk druk. De winkels puilde uit van de mensen. Ook de supermarkt was een gekkehuis met slechts 43 kassa`s. Onvoorstelbaar, hoeveel mensen met bomvolle karren door de winkels liepen te sjorren. Ik had niet graag een van die karren af willen rekenen..... En dan stonden wij daar met ons winkelmandje in onze armen bij de kassa met een inhoud van niks... Een voordeel, we mochten nu naar de snelkassa!
Maar, zo winkelend in deze drukte kwam ik tot de nare ontdekking dat ik toch niet helemaal ontstressed en ont-hollands ben. Ik dacht namelijk van wel. Het leven is hier zo relaxed dat ik dacht dat ik dat ook wel zou zijn geworden. Maar als je dan een winkel niet meer in of uit kunt omdat er gewoon te veel mensen lopen, en die mensen gaan dan ook op hun gemak andere mensen eerst binnen laten, voordat er weer wat beweging komt, dan begint er bij mij al wat te koken. "schiet nou toch op, ik wil verder, ik wil die winkel uit. Nu."
Maar allervriendelijkst gaan de mensen aan de kant, wachten keurig tot ze erin kunnen of eruit. Laten mensen die de paden blokkeren omdat ze bv een kerstkaart aan het uitzoeken zijn, eerst op hun gemak kijken. Proberen niet met geweld om die personen heen te lopen. Nee, ze wachten gewoon tot iemand klaar is. Een mentaliteit die wij niet kennen volgens mij. Ik in ieder geval niet. In Nederland zou je constant gevraagd worden aan de kant te gaan, danwel met lichte opzet opzij geduwd worden.
Maar de mensen hebben hier geen haast. Dat is het gewoon. Dat domani gevoel is hier heel sterk. En dat terwijl deze mensen volgens mij aan het kerstshoppen waren en echt kadootjes nodig hadden en niet zomaar wat doelloos rondneusde zoals wij.
Na enkele verplichte boodschappen te hebben gehaald was het dus tijd om heel snel deze drukte te verlaten.
En dan moet je de duizende vierkanten meters parkeergarage nog uit zien te komen die echt tjokvol vol staat en waar het dringen is voor een vrije plaats. Ook hier gaat het dan weer erg smooth. Ritsen is hier de normaalste zaak van de wereld. Dat doe je gewoon. En, als je op een eenbaansweg komt waar eigenlijk met gemak 3 auto's naast elkaar kunnen , dan doe je ook dat gewoon. Zo ga je dus met 3 auto's dik de oprit naar Firenze op op deze 1 baansweg. En het leuke is dat alles zich vanzelf oplost.
Geen geduw, geen middelvingers, geen agressie, geen opgefokte bestuurders. Niente.
Eenmaal op de snelweg, is het idem dito. Als je 140 rijdt en achter je komt er een aan die je voorbij wilt, dan krijg je gewoon een grootlichtsignaal, soms al meeeeeeters van te voren en zelfs ook als je geen kant opkunt omdat er voor en naast je iemand rijdt. Je gaat dan zonder mokken, direct aan de kant. Dat is de normaalste zaak van de wereld. Niemand die zich daar druk om maakt. In nederland zouden we juist op de rem trappen of een middelvinger omhoog, zo van "asociaal". Hier niet. Van agressie in het verkeer is hier geen sprake. En dat terwijl de Italianen echt malloten zijn op de weg en behoorlijk stunten! Ze rijden dan ook meestal op 2 rijstroken tegelijk. Kennelijk hoort hier de strepen die de banen aanduiden juist onder je auto.

Nou, dat was dus onze uitstap.
Komende week maken we ons op voor het kerstdiner en oud en nieuw. Van de week is er al grote schoonmaak gehouden zodat alles er spik en span uitziet. De ballen hangen de lichtjes zijn aan, het haardhout ligt te drogen met andere woorden; laat de kerst maar komen.

Nog even een laatste nieuwtje:
De uitzending is WEER uitgesteld. Dit keer niet verlaat maar met 1 week vervroegd. Dus, pak de typex maar weer en zet in je agenda:IK VERTREK 4 februari, 21.45 NL 1! Want dan zijn wij aan de beurt!

Nou, als laatste willen wij jullie hele gezellige en vredige kerstdagen toewensen en een fantastich nieuw jaar waarin we hopen dat jullie dromen uit zullen mogen komen!

Toedeloetjes
Heleen en Ed

  • 22 December 2011 - 20:01

    Lydia:

    ooi verhaal, om van te gaan kwijlen en daar ook te willen zijn, behalve in die supermarkt dan...
    Nou heb ik niet eens een berichtje gestuurd voor je verjaardag Heleen, stond wél in mijn agenda en ik was het héél erg van plan, maar ja de chaoot in mij nam weer de bovenhand.
    Bij deze dus met veel vertraging (maakt je weer wat jonger) nog gefeliciteerd met je laatst voorbij gekomen verjaardag!


  • 06 Januari 2012 - 20:55

    Heleen En Ed Van Der Neut- Sloots:

    Dank je wel Lydia! Beter laat dan nooit toch! Toch lief dat je aan me hebt gedacht. Tja, en dan ben ik ook nog 50 geworden! De grijze haren zijn al niet meer te tellen, en de stramme knokkels lopen ook al niet meer zo soepel, mijn armen worden te kort, ik begin ook de strijdt te verliezen met de zwaartekracht, en dan heb ik het over mijn vel.... en nog meer van die ellende. Maar ach, ik ben gelukkig getouwd en hopelijk gaat Ed me niet om die redenen inruilen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Italië, Rome

Andiamo

Recente Reisverslagen:

02 Februari 2013

Of engeltjes bestaan?

13 December 2012

Ik wil terug!!!

21 Oktober 2012

Jopie, Dirkje, Gijs of Thijs en olijfolie.

01 September 2012

BOotje

25 Augustus 2012

Gebotteld
Heleen en ed

Ed en Heleen gevolgd door de camera's van het tv programma "Ik vertrek". Ons vertrek van Lamswaarde naar Vista sull'oliveto, in Poggiolo - Umbrie- Italie is gefilmd en de uitzending was op 4 febr. 2012. Je kunt het terugzien op uitzending gemist of op de website van ik vertrek.

Actief sinds 09 Mei 2011
Verslag gelezen: 373
Totaal aantal bezoekers 75471

Voorgaande reizen:

07 Juli 2021 - 31 December 2027

We gaan verbouwen

01 Juni 2011 - 01 Juni 2019

Andiamo

Landen bezocht: